Bir Hikâyeyle Başlayalım: 3 Şahıs Ne Demek?
Selam dostlar, forumda bu başlığı açarken aklıma eski bir hikâye geldi. Hani bazen kavramları açıklarken kuru kuruya değil de, hikâyeyle anlatınca daha akılda kalıcı oluyor ya… İşte size “3 şahıs” kavramını anlamanın en eğlenceli yolu: küçük bir kasabada geçen, karakterlerimizin arasındaki diyaloglarla örülü bir hikâye.
---
1. Kasabanın Meydanında: İlk Karşılaşma
Bir gün, üç kişi kasabanın meydanında karşılaştı. Kasaba ahalisi onlara “üç şahıs” diyordu. Çünkü her biri farklı bir yaklaşımı, bakış açısını ve yaşam tarzını temsil ediyordu.
- Erkek karakterimiz: adı Baran. Çözüm odaklı, stratejik düşünen bir genç. Sorun gördü mü hemen “çözüm planı” çıkarıyor.
- Kadın karakterimiz: adı Elif. Empatik, ilişkileri önemseyen, herkesin derdini dinleyip “gel seninle konuşalım” diyen biri.
- Anlatıcı şahıs: yani 3. kişi. Olaylara dışarıdan bakan, tarafsız gözlemci.
Hikâye tam da burada başlıyor.
---
2. Baran’ın Stratejisi
Baran, kasabada çıkan küçük bir anlaşmazlığı çözmek için hemen ortaya atıldı:
“Arkadaşlar, durum basit. Önce sorunu tespit edelim, sonra çözüm adımlarını sıralayalım. Eğer planlı gidersek herkesin yararına olur.”
O, olaylara hep satranç tahtası gibi bakıyordu. Bir hamle yapmadan önce düşünür, her adımı hesap ederdi. Kasabalılar onu “mantığın sesi” diye çağırıyordu.
Ama bazen bu kadar stratejik olmak, karşısındakilerin duygularını görmezden gelmek anlamına da geliyordu. İşte burada Elif devreye giriyordu.
---
3. Elif’in Empatisi
Elif, aynı meseleye bambaşka yaklaştı. İnsanların yüzlerine baktı, seslerindeki kırgınlığı duydu.
“Bir dakika,” dedi. “Herkesin hissini anlamadan çözüm olmaz. Burada mesele sadece plan yapmak değil, gönül almak. Gelin önce birbirimizi dinleyelim. Sonra hep beraber karar veririz.”
Onun bakış açısı, ilişkilerin ve duyguların önemini hatırlatıyordu. Çünkü bazen çözüm sadece matematiksel değil, insani olmalıydı.
---
4. Üçüncü Şahıs: Dışarıdan Biri Anlatıyor
Ben, yani anlatıcı, işte tam bu noktada devreye giriyorum. O kasabanın insanı değilim, ama gözlemciyim.
Üç şahıs kavramı aslında tam da böyle:
- Birinci şahıs: “Ben” diye anlatır.
- İkinci şahıs: “Sen” diye seslenir.
- Üçüncü şahıs: “O” diye dışarıdan anlatır.
Bizim hikâyemiz de işte üçüncü şahıs ağzından aktarılıyor. Çünkü dışarıdan bakan biri hem Baran’ın stratejisini hem Elif’in empatisini aynı anda görebiliyor.
---
5. Çatışma ve Çözüm
Kasabada mesele büyüdü. İnsanlar ikiye ayrılmıştı:
- Bir grup Baran’ın planlı, çözüm odaklı yaklaşımını destekliyordu.
- Diğer grup ise Elif’in empati ve ilişki merkezli önerilerini daha değerli buluyordu.
Meydan adeta küçük bir forum gibi tartışmalarla dolmuştu.
Tam o anda üçüncü şahıs (ben) devreye girip durumu özetledim:
“Arkadaşlar, aslında üç şahıs olmak demek, aynı olayın üç farklı boyutunu görmek demektir. Biri strateji, biri duygu, biri de tarafsız gözlem. Eğer bunları birleştirirseniz mesele çözülür.”
Kasaba halkı biraz düşündü. Sonra Baran ve Elif göz göze gelip gülümsedi. Çünkü her ikisi de haklıydı.
---
6. Forum Tadında Sorular
Burada durup size birkaç soru sormak istiyorum, dostlar:
- Sizce bir meselede çözüm odaklı strateji mi daha önemli, yoksa empatik yaklaşım mı?
- Günlük hayatta kendinizi daha çok hangi şahısla özdeşleştiriyorsunuz: “ben” diyen, “sen” diyen mi, yoksa “o” diyerek anlatan mı?
- Hikâyeleri üçüncü şahıstan okumak sizce daha mı tarafsız kılıyor, yoksa duygudan koparıyor mu?
---
7. Sonuç: 3 Şahıs Bir Arada
Kasabanın meydanında başlayan bu küçük hikâye bize şunu hatırlattı: 3 şahıs, sadece dil bilgisi meselesi değil, aynı zamanda yaşamda farklı bakış açılarını temsil eden bir sembol.
- Baran gibi olanlar: çözüm odaklı, stratejik.
- Elif gibi olanlar: empatik, ilişki merkezli.
- Anlatıcı gibi olanlar: dışarıdan bakıp hepsini bir araya getiren.
Belki de gerçek denge, bu üç bakışı aynı anda görebilmekte yatıyor.
Şimdi top sizde forumdaşlar: Siz hangi şahıssınız? “Ben” mi, “sen” mi, yoksa “o” mu? Ve sizce 3 şahıs kavramını günlük hayatta nasıl yaşıyoruz?
Selam dostlar, forumda bu başlığı açarken aklıma eski bir hikâye geldi. Hani bazen kavramları açıklarken kuru kuruya değil de, hikâyeyle anlatınca daha akılda kalıcı oluyor ya… İşte size “3 şahıs” kavramını anlamanın en eğlenceli yolu: küçük bir kasabada geçen, karakterlerimizin arasındaki diyaloglarla örülü bir hikâye.
---
1. Kasabanın Meydanında: İlk Karşılaşma
Bir gün, üç kişi kasabanın meydanında karşılaştı. Kasaba ahalisi onlara “üç şahıs” diyordu. Çünkü her biri farklı bir yaklaşımı, bakış açısını ve yaşam tarzını temsil ediyordu.
- Erkek karakterimiz: adı Baran. Çözüm odaklı, stratejik düşünen bir genç. Sorun gördü mü hemen “çözüm planı” çıkarıyor.
- Kadın karakterimiz: adı Elif. Empatik, ilişkileri önemseyen, herkesin derdini dinleyip “gel seninle konuşalım” diyen biri.
- Anlatıcı şahıs: yani 3. kişi. Olaylara dışarıdan bakan, tarafsız gözlemci.
Hikâye tam da burada başlıyor.
---
2. Baran’ın Stratejisi
Baran, kasabada çıkan küçük bir anlaşmazlığı çözmek için hemen ortaya atıldı:
“Arkadaşlar, durum basit. Önce sorunu tespit edelim, sonra çözüm adımlarını sıralayalım. Eğer planlı gidersek herkesin yararına olur.”
O, olaylara hep satranç tahtası gibi bakıyordu. Bir hamle yapmadan önce düşünür, her adımı hesap ederdi. Kasabalılar onu “mantığın sesi” diye çağırıyordu.
Ama bazen bu kadar stratejik olmak, karşısındakilerin duygularını görmezden gelmek anlamına da geliyordu. İşte burada Elif devreye giriyordu.
---
3. Elif’in Empatisi
Elif, aynı meseleye bambaşka yaklaştı. İnsanların yüzlerine baktı, seslerindeki kırgınlığı duydu.
“Bir dakika,” dedi. “Herkesin hissini anlamadan çözüm olmaz. Burada mesele sadece plan yapmak değil, gönül almak. Gelin önce birbirimizi dinleyelim. Sonra hep beraber karar veririz.”
Onun bakış açısı, ilişkilerin ve duyguların önemini hatırlatıyordu. Çünkü bazen çözüm sadece matematiksel değil, insani olmalıydı.
---
4. Üçüncü Şahıs: Dışarıdan Biri Anlatıyor
Ben, yani anlatıcı, işte tam bu noktada devreye giriyorum. O kasabanın insanı değilim, ama gözlemciyim.
Üç şahıs kavramı aslında tam da böyle:
- Birinci şahıs: “Ben” diye anlatır.
- İkinci şahıs: “Sen” diye seslenir.
- Üçüncü şahıs: “O” diye dışarıdan anlatır.
Bizim hikâyemiz de işte üçüncü şahıs ağzından aktarılıyor. Çünkü dışarıdan bakan biri hem Baran’ın stratejisini hem Elif’in empatisini aynı anda görebiliyor.
---
5. Çatışma ve Çözüm
Kasabada mesele büyüdü. İnsanlar ikiye ayrılmıştı:
- Bir grup Baran’ın planlı, çözüm odaklı yaklaşımını destekliyordu.
- Diğer grup ise Elif’in empati ve ilişki merkezli önerilerini daha değerli buluyordu.
Meydan adeta küçük bir forum gibi tartışmalarla dolmuştu.
Tam o anda üçüncü şahıs (ben) devreye girip durumu özetledim:
“Arkadaşlar, aslında üç şahıs olmak demek, aynı olayın üç farklı boyutunu görmek demektir. Biri strateji, biri duygu, biri de tarafsız gözlem. Eğer bunları birleştirirseniz mesele çözülür.”
Kasaba halkı biraz düşündü. Sonra Baran ve Elif göz göze gelip gülümsedi. Çünkü her ikisi de haklıydı.
---
6. Forum Tadında Sorular
Burada durup size birkaç soru sormak istiyorum, dostlar:
- Sizce bir meselede çözüm odaklı strateji mi daha önemli, yoksa empatik yaklaşım mı?
- Günlük hayatta kendinizi daha çok hangi şahısla özdeşleştiriyorsunuz: “ben” diyen, “sen” diyen mi, yoksa “o” diyerek anlatan mı?
- Hikâyeleri üçüncü şahıstan okumak sizce daha mı tarafsız kılıyor, yoksa duygudan koparıyor mu?
---
7. Sonuç: 3 Şahıs Bir Arada
Kasabanın meydanında başlayan bu küçük hikâye bize şunu hatırlattı: 3 şahıs, sadece dil bilgisi meselesi değil, aynı zamanda yaşamda farklı bakış açılarını temsil eden bir sembol.
- Baran gibi olanlar: çözüm odaklı, stratejik.
- Elif gibi olanlar: empatik, ilişki merkezli.
- Anlatıcı gibi olanlar: dışarıdan bakıp hepsini bir araya getiren.
Belki de gerçek denge, bu üç bakışı aynı anda görebilmekte yatıyor.
Şimdi top sizde forumdaşlar: Siz hangi şahıssınız? “Ben” mi, “sen” mi, yoksa “o” mu? Ve sizce 3 şahıs kavramını günlük hayatta nasıl yaşıyoruz?